دانشمندان دوباره موفق شدند یکی از مهم ترین تصاویر نمادین تلسکوپ فضایی هابل را بگیرند. جزئیاتی عجیب و باور نکردنی از ستون های آفرینش که با نور مادون قرمز ضبط شده است. این تصویر برای اولین بار در سال 1995 توسط تلسکوپ فضایی هابل در سحابی عقاب گرفته شده بود. شکل های عجیبی به شکل تنه فیل در تصویر نمادین هابل وجود دارند که نشانگر ساختارهای یکپارچه و باورنکردنی از ابرها، گازها و گرد و غبار بین ستاره ای است. حتماً ویدیو ستون های آفرینش را هم ببینید…
منطقه ای که در تصویر مشاهده می کنید حدود 6500 تا 7000 سال نوری از زمین فاصله دارد و قسمتی از بزرگ ترین بخشی است که تا به حال از سحابی عقاب شناخته شده است. هر کدام از شکل های ستون مانندی را که در تصویر می بینید حدود 4 تا 5 سال نوری طول دارند و در مجموع سحابی عقاب به اندازه ی 55 تا 70 سال نوری طویل است.
معروف ترین تصویری که از سحابی ستون های آفرینش گرفته شده است مربوط به عکسی است که ناسا در سال 1995 منتشر کرده بود. این تصویر منطقه را دقیقاً مثل تصویر دیده شده در نور مرئی نشان می دهد. این موضوع به دلیل امواج الکترومغناطیسی است و همان طور که می دانید انسان با چشم غیرمسلح به راحتی این نور را می بیند. اما این بار در تصویر جدیدی که تلسکوپ فضایی هابل موفق به گرفتن آن شده است از امواج مادون قرمز برای آشکار کردن ماهیت آن چه که در پشت ابرهای ضخیم قرار دارد استفاده شده است. امواج مادون قرمز کمی از نور مرئی قوی ترند و می توانند این ابر های ضخیم را سوراخ کنند.
این عکس جدید تلسکوپ فضایی هابل چشم انداز جدیدی از منطقه ای را نشان می دهد که در میان ابرهای غلیظ از گرد و غبار و گازها محبوس شده است. در این تصویر مادون قرمزی می توانید نمای جالبی از خرد شدن ستاره های بزرگ و درخشان به ستاره هایی کوچک در گوشه ای از کهکشان ستاره ساز را ببینید. مشکلی که در ویدیو ستون های آفرینش هم می شود دید این است که برخلاف عکسی که تلسکوپ فضایی هابل از منطقه در سال 1995 گرفته بود، ستون های آفرینش واضح و شفاف نیستند و به شکل ارواح دیده می شوند. در تصویر سال 1995 این ستون ها برجسته تر به نظر می رسیدند. آن ها درپس زمینه سحابی به شکل سایه هایی هستند و انگار که یک تکیه گاه برای ستاره های درخشان سحابی هستند.
سحابی ستون های آفرینش یا سحابی عقاب در سال 1745 توسط اخترشناس سوئیسی ژان فیلیپ، کشف شد. این سحابی در علم اخترشناسی بزرگی 6 را داراست ( بزرگی در علم اخترشناسی به معنای معیاری است که میزان درخشش سحابی را بیان می کند) و می توانیم از سطح زمین با یک تلسکوپ کوچک و استاندارد آن را ببینیم. هر چند که برای دیدن سحابی ستون های آفرینش باید از یک تلسکوپ بزرگ تر بهره بگیریم. سحابی عقاب در ماه جولای میلادی راحت تر در آسمان دیده می شود.
