ابط الجوزا (شبان شانه) ستاره ی قرمز رنگ وجوانی است در صورت فلکی شکارچی که بالاخره روزی جوان مرگ می شود. این را از کاهش درخشش ابط الجوزا می شود فهمید. مرگ این ستاره آسمان سیاره ما را به اندازه ی ماه کامل نورانی و درخشان می کند. به گزارش باریتیز این ستاره از بزرگترین ستاره هایی است که به هنگام شب در آسمان می بینیم این ستاره 650 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. قطر آن حدود 1100 برابر خورشید است . اگر این ستاره به جای خورشید در منظومه شمسی بود تا حدود مدار مشتری را در بر می گرفت. در ادامه با باریتیز همراه باشید.
ادوارد گوینان از دانشگاه ویلانو گزارش داد که در پنج ماه گذشته نور این ستاره به نصف کاهش یافته و الان در 7 دسامبر 2019 به v=+1.12 mag رسیده است. این ستاره با وجود آن که ستاره ای جوان با 8 میلیون سال سن است به سرعت در حال تمام شدن سوخت هسته ای اش است که بی تردید غول پیکر بودن آن دلیلی بر این گذر سریع عمر است. احتمالا فقط چند هزار سال دیگر زنده است و پس از آن یا به ابر نواختر یا ستاره نوترونی و یا سیاهچاله تبدیل می شود.
کاهش درخشش ابط الجوزا یعنی مرگ آن؟
خوشبختانه ابط الجوزا این ستاره صورت فلکی شکارچی به قدری بزرگ است که با چشم غیر مسلح هم دیده می شود. مدت ها قبل ابط الجوزا دهمین ستاره درخشان در آسمان بود. که با یازده رتبه کاهش اکنون مقام بیست و یکم را دارد. این ستاره پس از غروب آفتاب در شرق بالا می آید. رنگ قرمز مایل به نارنجی آن هم به خاطر فام سپهر آن است. البته کاهش درخشش ابط الجوزا لزوما به معنای یک انفجار مهیب نیست. از ان جا که این ستاره یک ستاره متغیر است.ممکن است فقط یک دوره ی کوتاه کم نورشدگی باشد.
نخستین بار گالیله بود که در سال 1604 با تلسکوپ خود یک انفجار ابر نواختر را مشاهده کرد. گالیله در تعریف این انفجار گفت که انگار تلسکوپش را به سمت بهشت گرفته است. این انفجار در صورت فلکی مارافسای به وقوع پیوست.
